Researcher Bulletin of Medical Sciences
Volume:12 Issue: 5, 2008

مطالعات متعددی در مورد تاثیر درمانی کیج بین مهره ای (cage Interbody) در اسپوندیلوز سرویکال انجام شده است، ولی در مورد تاثیر ماده ی پر کننده ی کیج در ایجاد فیوژن و بهبود علایم بالینی بررسی چندانی انجام نشده است. از این رو در این مطالعه اثرات درمانی کیج سرویکال Solis پر شده با Novabone دربیماران مبتلا به فتق دیسک سرویکال بررسی شده است و نتایج آن با سایر مطالعاتی که از اتوگرافت جهت پر کردن کیج استفاده کرده اند مقایسه شده است.
در این مطالعه بیماران مبتلا به فتق دیسک سرویکال که از ابتدای سال 1382 لغایت اسفند 1385 در بیمارستان مهراد تحت عمل جراحی دیسککتومی قدامی سرویکال و فیوژن با کیج سرویکال Solis پر شده با Novabone قرار گرفته بودند بررسی گردید و نتایج درمانی حاصله در زمینه ایجاد فیوژن، بهبود درد آگزیال و رادیکولار تعیین و با نتایج سایر مطالعات مقایسه گردید. به علاوه عوارض عمل جراحی و یافته های رادیولوژیک نیز در پی گیری های انجام شده بررسی گردید.
از ابتدای سال 1382 لغایت اسفند ماه 1385، 33 بیمار مبتلا به فتق دیسک سرویکال تحت عمل جراحی فیوژن قدامی با کیج Solis محتوی مخلوط استخوان و Novabone قرار گرفتند. 19 بیمار (6/57%) مرد و 14 بیمار (4/42%) زن بودند. میانگین سن بیماران 1/47 سال بود. در 23 بیمار عمل جراحی در یک level (7/69%) و در 10 بیمار (3/30%) در بیش از یک level انجام شد. تعداد کل کیج های مصرفی 44 عدد بود. میانگین زمان پی گیری 3/14 ماه بود. پس از گذشت یک سال میزان فیوژن در یک level 3/91% و در جراحی بیش از یک level 80% و در کل 8/87% بود. براساس نتایج حاصله در بیماران ما، فیوژن حاصله در مراحل اول با cage محتوی مخلوط استخوان و Novabone نسبت به اتوگرافت تاخیری تر بوده ولی در نهایت از میزان مشابهی برخوردار است. با توجه به موارد فوق، پیشنهاد می شود که جهت فیوژن سرویکال تا حد امکان از استخوان اتولوگ تنها جهت پر کردن کیج استفاده شود و یا به صورت ترکیب با Novabone مصرف گردد. جهت به دست آوردن نتایج قطعی و تعمیم آن مطالعات وسیع تر به صورت کارآزمایی بالینی کنترل شده پیشنهاد می شود.

هیپرکلسترولمی از عوامل مهم در ایجاد آترواسکلروز و بیماری های قلبی عروقی است. با توجه به وجود گزارش هایی مبنی بر تاثیر مفید آجیل روی پروفایل چربی در افراد سالم و به منظور تعیین اثر مصرف بادام زمینی بر پروفایل چربی در افراد هیپرکلسترولمیک همراه با رژیم معمولی، این تحقیق در بیمارستان های تابعه دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال 1383 انجام گرفت.
تحقیق با طرح کارآزمایی بالینی بر روی 37 فرد واجد شرایط هیپرکلسترولمیک با میزان کلسترول خون 200 تا300 میلی گرم در دسی لیتر با مقایسه قبل و بعد مصرف انجام شد. به این افراد به مدت 4 هفته به میزان 15 درصد کل کالری مصرفی روزانه (حدود 50 گرم) بادام زمینی داده شد. در این مطالعه از Paired t-test جهت قضاوت آماری استفاده شد.
در این تحقیق 37 نفر با سن 6/8 ± 43 سال شرکت کردند. میزان کلسترول از 29 ± 233 به34 ± 215 میلی گرم در دسی لیتر (001/0> P)، کلسترول LDL از 18 ± 103 به 12± 94 میلی گرم در دسی لیتر (001/0= P) و تری گلیسرید از 116± 218 به 92 ± 189 میلی گرم در دسی لیتر (03/0 = P) کاهش یافت. همچنین نسبت های LDL-C/HDL-C از 18/0± 07/2 به 09/0± 94/1 (001/0 P<) و Total Cholesterol/HDL-Cنیز از 03/1± 8/4 به 25/0± 43/4 (04/0= P) کاهش نشان داد. همچنین فشار خون سیستولیک نیز از 15± 115 به 16± 109 میلی متر جیوه کاهش (002/0 (P =یافت، اما در طی این مطالعه وزن و BMI تغییری نداشت.
به نظر می رسد که مصرف بادام زمینی همراه با رژیم معمول و بدون توصیه خاص در افراد هیپرکلسترولمیک منجر به بهبود سطح چربی های خون بدون افزایش وزن می شود. بررسی اثرات مصرف طولانی مدت بادام زمینی در افراد هیپرکلسترولمیک در یک تحقیق تجربی با کنترل توصیه می شود.

نقش کمبود ویتامینD در اتیولوژی تحمل گلوکز و دیابت نوع 2 به خوبی شناخته شده است و کمبود آن می تواند ترشح انسولین را کاهش داده و موجب عدم تحمل گلوکز شود. بنابراین این مطالعه با هدف تعیین تاثیر مکمل یاری ویتامینD بر مقاومت انسولین در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 انجام شده است.
این مطالعه یک کارآزمایی بالینی دوسوکور بود. 57 بیمار مبتلا به دیابت (34 مرد و 23 زن) که مصرف کننده قرص های کاهنده قند خون بودند و سطح کلسیم سرم نرمال داشتند برای شرکت در مطالعه انتخاب شدند. مطالعه در فصل زمستان که سطح 25-OH-D در ایران در پایین ترین حد خود است انجام شد. بیماران به دو گروه دریافت کننده مکمل ویتامینD و دارونما تقسیم شدند و به مدت یک ماه تحت مکمل یاری با IU/d 1500 ویتامینD3 یا دارونما قرار گرفتند. نوع و مقدار داروهای مصرفی بیمار، وضعیت مصرف سیگار، وزن، قد، نمایه توده بدنی (BMI)، گلوکز ناشتا سرم (FBS)، انسولین ناشتای سرم، پپتیدC، 25-OH-D و کلسیم توتال سرم در شروع و پایان مداخله اندازه گیری شدند. وضعیت دریافت انرژی، درشت مغذی ها، فیبر، ویتامینE،C، منیزیم، روی، کلسیم و ویتامینD در شروع، طول دوره و پایان مطالعه بررسی شدند.
میانگین و انحراف معیار سطح اولیه 25-OH-D، ng/ml 67/10±42/10 بود. 47 نفر (5/82%) از 57 بیمار شرکت کننده در مطالعه مبتلا به کمبود ویتامینD بودند (25-OH-D < 20 ng/ml). پس از مداخله، تنها 60% از بیماران در گروه دریافت کننده مکمل میزان طبیعی ویتامینD را به دست آوردند. سطح گلوکز و انسولین ناشتا سرم در گروه دریافت کننده مکمل ویتامین D کاهش یافت که این تغییرات معنی دار نبود. میزان پپتیدC سرم در گروه دریافت کننده مکمل از ng/ml 82/0±41/2 پیش از مداخله، به ng/ml14/1±78/2 بعد از مداخله افزایش یافت که این افزایش معنی دار بود (02/0> P). سطح کلسیم سرم در گروه دریافت کننده مکمل ویتامینD به طور معنی داری افزاش یافت (04/0 > P)، اما از حد نرمال فراتر نرفت. پس از مداخله، میانگین تغییرات QUICKI در گروه دریافت کننده مکمل به طور معنی داری بالاتر از گروه دارونما بود (03/0> P) که نشان می دهد مقاومت انسولین در گروه دریافت کننده مکمل ویتامینD نسبت به گروه دارونما کاهش یافته است.
نتایج این مطالعه پیشنهاد می کند که دریافت مکمل ویتامینD می تواند مقاومت انسولین را در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 کاهش دهد و بنابراین بهتر است به منظور بهبود کنترل دیابت حداقل در طول زمستان مورد استفاده قرار گیرد.

پسوریازیس یک بیماری مزمن و ژنتیکی است که در حدود 3-1% جمعیت را مبتلا می سازد. روش های درمانی مختلف مورد استفاده برای پسوریازیس شامل اشعه ماورای بنفش (UV)، UVB narrow – band (311 نانومتر) و لیزر اگزایمر 308 نانومتر می باشد. لیزر اگزایمر اشعه ماورای بنفش مونوکروماتیک را با انرژی بالا در طیف 308 نانومتر به پوست می رساند که مزایای آن بر منابع UVB معمولی این است که فقط ضایعه پوستی را مورد هدف قرار می دهد، دوز تجمعی کم تری دارد و بهبود سریع تری ایجاد می کند. این مطالعه اثرات درمانی و عوارض جانبی لیزر اگزایمر یک نوبتی با دوز بالا را بر پلاک پسوریازیس پایدار ارزیابی می نماید.
15 داوطلب (8 مرد و 7 زن) با 17 پلاک پسوریازیس با میانگین سنی 13±7/32 سال وارد این مطالعه شدند. قبل از شروع درمان، درجه شدت و وسعت گرفتاری منطقه (PASI score) اندازه گیری شد که متوسط آن 9/1±9/10 بود. هم چنین مقدار حداقل دوز ایجاد کننده اریتم (MED) در روی پوست غیر گرفتار شکم یا پشت نیز اندازه گیری شد. از دو پلاک انتخابی، یکی با یک دوز بالا (8 یا 12 برابر MED) درمان و دیگری در طرف مقابل به عنوان کنترل در نظر گرفته شد.
بیماران 2 هفته بعد و در 1، 2 و4 ماه پس از درمان پی گیری شدند. 10 بیمار بهبودی واضحی را درPASI score (بیش از 75%) در محل درمان نشان دادند در حالی که در منطقه کنترل هیچ تغییری مشاهده نشد. در این میان 3 بیمار هیچ بهبودی را نشان ندادند و در 2 نفر از بیماران نیز ضایعات منتشر پسوریازیس 2و4 ماه بعد از درمان ایجاد شد. هم چنین هیچ ارتباطی بینMED و پاسخ بیماران وجود نداشت و پاسخ ها نیز با سن و جنس بیماران مرتبط نبود.
در این مطالعه 12پلاک در10 بیمار بهبودی واضحی را نشان داده و درمان نیز به خوبی توسط بیماران تحمل شد. تنها 2 نفر از بیماران از احساس سوزش و پیدایش ضایعات وزیکولر شکایت داشتند که ضایعات بدون به جای گذاشتن اسکار بهبود یافت. بنابراین این نتایج، لیزر اگزایمر یک نوبتی با دوز بالا می تواند یک روش درمانی با ارزش در بیماران با پلاک انتخابی پسوریازیس باشد.

تعهد سازمانی یک متغیر مهم در درک رفتار کارکنان می باشد. تعهد سازمانی با تاثیر بر عملکرد کارکنان باعث افزایش بهره وری، بهبود ارائه خدمات و افزایش کیفیت آن می گردد. با وجود اهمیت زیاد، تاکنون در ایران تحقیقی که تعهد سازمانی پرستاران را مورد ارزیابی قرار دهد، انجام نشده است. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان تعهد سازمانی پرستاران و رابطه آن با رضایت شغلی و عوامل فردی پرستاران در بخش های داخلی- جراحی بیمارستان های آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید بهشتی در سال 1384 انجام شد.
از روش توصیفی - همبستگی جهت توصیف و ارزیابی روابط بین متغیرها استفاده شد. تعداد 220 مجموعه پرسشنامه (شامل فرم اطلاعات فردی، پرسشنامه رضایت شغلی و پرسشنامه تعهد سازمانی) بین پرستاران توزیع شد که تعداد 202 مجموعه پرسشنامه برگردانده و 198 مجموعه پرسشنامه برای تجزیه و تحلیل نهایی مناسب تشخیص داده شد.
بین عوامل فردی (به جز جنسیت) و ابعاد مختلف تعهد سازمانی پرستاران اختلاف معنی دار آماری وجود نداشت. بین رضایت شغلی پرستاران و تعهد عاطفی و تکلیفی رابطه ای مثبت، ولی بین رضایت شغلی و تعهد مستمر رابطه ای منفی وجود داشت. واحدهای مورد پ‍ژوهش به ترتیب بیش ترین میزان رضایت را از ارتباط با همکاران، جایگاه شغلی، نظارت و سرپرستی و مدیریت، و کم ترین میزان رضایت را از شرایط کار و امنیت شغلی و حقوق و مزایا داشتند.
عوامل فردی نبایستی ملاک گزینش پرستاران متعهد باشد و لازم است مدیران پرستاری بعد از استخدام کارکنان، در جهت ایجاد تعهد سازمانی در آن ها تلاش نمایند. مدیران پرستاری می توانند با افزایش تعهد عاطفی و تکلیفی در پرستاران میزان عملکرد آن ها را افزایش دهند. بدین منظور مدیران پرستاری لازم است با ایجاد رضایت از حقوق و مزایا و فراهم کردن شرایط مناسب کاری و تامین امنیت شغلی، میزان نارضایتی کارکنان را کاهش داده و با حمایت از کارکنان و تشویق مناسب، میزان رضایت شغلی کارکنان پرستاری را افزایش دهند.

آکنه ولگاریس یک بیماری شایع پوستی بوده و مصرف ایزوترتینوئین خوراکی جهت درمان آن می تواند با عوارض اسکلتال از قبیل دردهای استخوانی ماهیچه ای و مفصلی و از سوی دیگر با تغییرات سرمی در متابولیت های ویتامین D، کلسیم، فسفر و پاراتورمون همراه باشد. هدف از این مطالعه بررسی تغییرات سرمی متابولیت های ویتامین D، کلسیم، فسفر، پاراتورمون و همچنین تغییرات رادیوگرافیک استخوانی قبل و بعد از درمان با ایزوترتینوئین خوراکی است و این که این تغییرات به چه میزان بوده و آیا از لحاظ آماری معنی دار است یا خیر.
این مطالعه یک کارآزمایی بالینی از نوع قبل و بعد درمان می باشد. تعداد 30 بیمار مبتلا به آکنه ندولوکیستیک وارد مطالعه شدند قبل و بعد از درمان با روشی مشابه متابولیت های سرمی ویتامین D (1و25 دی هیدروکسی ویتامین D و 25 هیدروکسی ویتامین D) کلسیم، فسفر و پاراتورمون اندازه گیری شد. جهت بررسی تغییرات استخوانی هم کلیشه رادیوگرافی لترال توراسیک قبل و بعد از درمان از تمام بیماران گرفته شد.
مقادیر 1و25 دی هیدروکسی ویتامین D، 25 هیدروکسی ویتامین D، کلسیم، فسفر و پاراتورمون با آزمون آماری (مک نمار) مورد آنالیز آماری قرار گرفت. مقادیر همگی شاخص های سرمی فوق قبل و بعد از درمان از لحاظ آماری معنی دار نبود. بررسی های رادیوگرافیک قبل و بعد از درمان هیچ کدام تغییرات قابل مشاهده ای نداشتند.
مطالعه ما نشان داد که مصرف ایزوترتینوئین خوراکی در مبتلایان به آکنه ندولوکیستیک منجر به تغییرات سرمی در متابولیت های ویتامین D، کلسیم، فسفر و پاراتورمون و نیز تغییرات رادیوگرافیک نمی گردد که این یافته ها بر له و علیه یک سری مطالعات انجام شده در این زمینه می باشد. پیشنهاد می شود که در آینده با انجام مطالعات وسیع تر بتوان به بررسی تغییرات سرمی و استخوانی ناشی از ایزوترتینوئین در مبتلایان به آکنه پرداخت و با اصلاح این تغییرات از ایجاد عوارض احتمالی پیشگیری نمود.

بارداری روندی فیزیولوژیک و طبیعی است که در طی آن تغییرات سریع و شگرفی در وزن، نحوه توزیع جرم و مرکز ثقل بدن، میزان استحکام لیگامان ها، طول و قدرت عضلات رخ می دهد و متعاقب آن ها وضعیت راه رفتن مادر نیز دستخوش تغییر می شود. با توجه به اهمیت شناخت تغییرات وضعیت کاینتیکی راه رفتن در دوران بارداری و به ویژه تعیین ارتباط آن ها با حس عمقی کمر جهت ابداع و ایجاد روش های کاربردی و درمانی جدید برای پیشگیری یا تقلیل کمردرد و تجویز مناسب پیاده روی برای خانم های باردار، هدف ما در این تحقیق تعیین ارتباط حس عمقی از ثلث اول تا ثلث سوم بارداری و پس از زایمان با وضعیت و خصوصیات کاینتیکی حین راه رفتن بود.
تحقیق به صورت آینده نگر و به صورت نمونه گیری در ثلث اول بارداری و تکرار ارزیابی ها در ثلث های دوم و سوم و پس از زایمان (تا 5/4 ماه بعد) بود. 35 خانم باردار مورد بررسی قرار گرفتند. در هر نوبت حس عمقی کمر در بازسازی وضعیت 45 درجه خم شده از حالت ایستاده و وضعیت کاینتیکی مرحله ی تحمل وزن حین راه رفتن ارزیابی شد.
نتایج این مطالعه نشان داد از ثلث اول تا سوم بارداری حس عمقی کمر در بازسازی وضعیت کاهش یافت (01/0= P). از نظر میزان حس عمقی کمر نمونه ها در سه گروه قرار گرفتند. روند تغییرات طی بارداری بین گروه ها تفاوت معنی دار داشت. کاهش حس عمقی کمر در طول بارداری با کاهش سرعت، افزایش نیروی عکس العمل عمودی نسبت به وزن بدن، ارتباط معنی دار داشت.
در حین بارداری دقت حس عمقی کمر با کاینتیک راه رفتن ارتباط معنی دار دارد. لذا انجام پژوهش های بیش تر در جهت بررسی تاثیر پیاده روی بر تعدیل حس عمقی و اثر آن در پیشگیری یا تخفیف کمردرد حین بارداری توصیه می شود.

سقط های سه ماهه اول از شایع ترین شکایات مراجعین به درمانگاه های زنان می باشد و زنان را دچار مشکلاتی نظیر باقی ماندن محصولات حاملگی و خون ریزی واژینال می نماید. هرچند سونوگرافی ترانس واژینال در ارزیابی این بیماران بسیار مفید است ولی هنوز ارزیابی استاندارد در این موارد کورتاژ تخلیه ای رحم می باشد که روشی تهاجمی بوده و نیاز به افراد متبحر دارد...

بیماران با شکاف لب غالبا در سال اول عمر خود تحت عمل ترمیمی لب قرار می گیرند. علل مختلفی از جمله رشد صورت در طی زمان، نقص های بافتی اولیه در ناحیه کرانیوفاسیال و هم چنین طراحی و اجرای نامناسب جراحی اولیه می توانند موجب عدم دسترسی به نتایج دلخواه طولانی مدت از جراحی اولیه گردند و بیماران را با انواع دفورمیتی های ثانویه روبرو گردانند؛ در نتیجه تصحیح این دفورمیتی های ثانویه جزئی جدایی ناپذیر در مراقبت از بیماران شکاف لب می باشد. هدف این بررسی تعیین ارتباط بین بروز انواع دفورمیتی های ثانویه با روش های مختلف جراحی ترمیمی در این بیماران می باشد.
در این مطالعه ی مقطعی 30 فرد که پس از جراحی ترمیمی اولیه شکاف لب یک طرفه دچار دفورمیتی ثانویه شده بودند تحت بررسی قرار گرفتند. دفورمیتی[های] ثانویه و روش جراحی اولیه در هر بیمار تعیین شد و اطلاعات تحت با آزمون مجذور کای تجزیه و تحلیل شد.
43% بیماران با روش Rotation advancement، 43% روش Straight line و 14% با سایر روش ها جراحی شده بودند. دفورمیتی های مربوط به ورمیلیون (Malalignment Deficiency) با شیوع 53% شایع ترین دفورمیتی ها بودند. دفورمیتیShort lip به طور معنی داری در روش Straight line بیش تر از روشRotation advancement مشاهده شد (05/0P<).
یافته های این مطالعه نشان داد که نوع و شیوع دفورمیتی های ثانویه بر اساس روش ترمیم اولیه متفاوت خواهد بود. بهترین راه جهت کاهش بروز و شدت دفورمیتی های ثانویه، طراحی و اجرای صحیح عمل ترمیمی اولیه می باشد؛ جایی که هر تلاشی باید صورت گیرد تا از بروز دفورمیتی های ثانویه پیشگیری شود.

عوامل بسیاری در رضایت مددجویان نقش دارد و اندازه گیری رضایت آنان سبب درک این عوامل می شود. به همین دلیل اندازه گیری رضایت مددجویان از مراکز بهداشتی- درمانی در سال های اخیر اهمیت بسیار یافته است. این مطالعه با هدف طراحی و روان سنجی «پرسشنامه رضایت مددجویان» از مراکز بهداشتی- درمانی در ایران، انجام شد.
طراحی و روان سنجی پرسشنامه در چهار مرحله صورت گرفت؛ الف) تعریف «رضایت مددجویان از مراکز بهداشتی و درمانی» با مروری بر کتب و مقالات تعیین گردید. ب) درمرحله دوم با استفاده از منابع موجود در ایران و سایرکشور ها، عبارات طراحی گردید. ج) درمرحله سوم جهت روان سنجی، اعتبار محتوا، اعتبار صوری و اعتبار سازه اندازه گیری گردید. جهت سنجش اعتبار محتوا و صوری، از 11 نفر مدرسین دانشکده های پرستاری و مامایی علوم پزشکی تهران، ایران، شهید بهشتی، تربیت مدرس، کارکنان و مددجویان مراکز بهداشتی- درمانی خواسته شد تا اعتبار محتوایی و صوری پرسشنامه را تعیین نمایند. اندازه گیری اعتبار سازه با توزیع پرسشنامه به 300 نفر از مددجویان در مراکز مختلف بهداشتی- درمانی به طور تصادفی و انجام تحلیل عاملی صورت گرفت. د) درمرحله چهارم برای تعیین پایایی از دو روش ثبات درونی و ثبات بیرونی (آزمون مجدد) استفاده گردید. بدین منظور پرسشنامه بین 15مدرسین و کارکنان و مددجویان مراکز بهداشتی- درمانی توزیع شد و سپس به فاصله 15 روز مجددا پرسشنامه توزیع گردید و با بهره گیری از نظرات آنان آلفای کرونباخ و ضریب همبستگی پیرسون سنجیده شد.
در دو مرحله اول و دوم با مروری بر مقالات و کتب، تعریف «رضایت مددجویان از مراکز بهداشتی- درمانی» تعیین و سپس با توجه به یافته های مقالات، عبارات مربوط به رضایت مددجویان از مراکز بهداشتی- درمانی به دست آمد. در مرحله سوم با نظر خواهی و قضاوت مدرسین و با اضافه شدن پنج عبارت، پرسشنامه رضایت مددجویان از مراکز بهداشتی- درمانی با اندکس اعتبار محتوا 90% و بالاتر و با اعتبار صوری به دست آمد. تحلیل عاملی نشان داد که پرسشنامه دارای سه عامل «فضای فیزیکی»، «نحوه ارتباط کارکنان» و «نحوه خدمت دهی» می باشد. در مرحله چهارم، ثبات درونی پرسشنامه با آلفای کرونباخ برای کل عبارات پرسشنامه 90/0و ثبات بیرونی با استفاده از روش ضریب همبستگی در آزمون مجدد برای کلیه عبارات پرسشنامه حداقل 85/0 =r به دست آمد. این مطالعه به دلیل ضرورت اندازه گیری رضایت مددجویان از مراکز بهداشتی و درمانی، طراحی و روان سنجی پرسشنامه با توجه به فرهنگ جامعه ایران صورت گرفت. در این پژوهش «پرسشنامه رضایت مددجویان» از مراکز بهداشتی- درمانی با 26 عبارت از نوع 5 قسمتی لایکرت و 3 سؤال از نوع افتراق معنایی دارای اعتبار (محتوا، صوری، سازه) و پایایی (ثبات درونی و ثبات بیرونی) طراحی گردید. اندازه گیری سایر انواع اعتبار مانند اعتبار هم زمان و تمایزی در پژوهش های بعدی پیشنهاد می شود.

با توجه به اهمیت اطلاع از بلوغ اسکلتال در درمان های ارتودنسی، الزامی بودن لترال سفالوگرام در طرح درمان های ارتودنسی و وجود بعضی از گزارش ها مبنی بر کاربرد تغییرات مرفولوژیک مهره های گردن در تشخیص بلوغ اسکلتال، این تحقیق با هدف تعیین قدرت لترال سفالوگرام نسبت به رادیوگرام استاندارد مچ- دست در تشخیص بلوغ اسکلتال در یک کلینیک خصوصی در شهر...

واریکوسل عبارت است از گشادی غیرطبیعی وریدهای اطراف بیضه که در 15-10% مردان بالغ گزارش شده است. مطالعات محدودی در مورد معیارهای همودینامیک شرایین بیضه انجام شده و هدف از این مطالعه، مقایسه تغییرات حداکثر سرعت سیستولی در شرایین بیضه با و بدون واریکو سل می باشد.
در این مطالعه 28 بیمار با تشخیص کلینیکی واریکو سل یک طرفه یا دو طرفه که در بررسی داپلر رنگی قطر وریدهای اسکروتال مساوی یا بیش تر از 5/2 میلی متر داشتند، تحت بررسی قرار گرفتند.
اختلاف معنی داری در حداکثر سرعت سیستولی شرایین بیضه و شرایین داخل بیضه با و بدون واریکوسل مشاهده نشد.
واریکوسل تغییر قابل توجهی در حداکثر سرعت سیستولی در شرایین بیضه ایجاد نمی نماید.